xırdaca

xırdaca
sif.
1. Çox xırda və ya bir qədər xırda; kiçikcə. Xırdaca təpə. Xırdaca göllər. Xırdaca əl. – Təllin ətəyindən bir xırdaca çay axırdı. Bu çayın kənarı gözəl bir çəmən idi. Ə. H.. Balaca şəhərin küçələrini duman bürümüşdü. Xırdaca evlər duman kimi görünürdülər. Ç.. Kəndin kənarından getgedə sıxlaşan və iriləşən xırdaca qamışlıq başlanırdı. M. Rz..
2. Azyaşlı, kiçik, balaca. İndi səkkiz il idi ki, muzdur Məşədi Əsgər Qanlıtəpədə bir arvadı və üç baş xırdaca uşaqları ilə ayda iyirmicə manat məvacibə qənaət edib dolanırdı. S. M. Q..
3. Cılız, balaca, nəzəri cəlb etməyən. Qafar yaşı əlliyə yaxın olan xırdaca, arıq bir adamdı. Ə. Ə.. <Rəşid:> Bu arıq, xırdaca adamın buğlanan çay stəkanını ehtiyatla stolun küncünə uzadan azacıq titrək əlini görürdüm. İ. Hüseynov.
4. məc. Nərmənazik, incə, zərif. Sallanıban yüz nazıla; Gələn kimin yarıdı bu? Qəddü-qamət nə qiyamət; Xırdaca dilbərdi bu. Aşıq Məhəmməd. Naz ilə gəldin otağa; Leyli nişan, xırdaca qız! Aşıq Əsəd.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • xırdaca-xırdaca — 1. zərf Yavaş yavaş, az az, ahəstə ahəstə, aramla. Xırdaca xırdaca yağar yağışlar; Vurğun Səməd bu dövranı alqışlar. S. V.. Bayır tərəfdən divarların dibi ilə uzanan sərv ağacları yenə də yavaş yavaş tərpənir və qırmızı taxtapuşu xırdaca xırdaca… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dınqıldatmaq — icb. 1. Toxunduraraq metal qablarda və ya simli musiqi alətində səs çıxarmaq. Həyətdə palaz döşənib samovar qurulmuşdu. Mollabacı mis ləyəni dınqıldadıb oxuyurdu. Ç.. Bayır tərəfdən divarların dibi ilə uzanan sərv ağacları yenə də yavaş yavaş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qınqılı — (Ağbaba) xırdaca, balaca. – Sənin qınqılı boyun var …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağlama — is. 1. «Bağlamaq»dan f. is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. M. C.. Nəhayət, <müəllimə> qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə. M.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cağıltı — is. Bir birinə dəyən xırda daşlardan, qozlardan və s. dən çıxan səs. <Adilə və İlyas> susmuşdu. Yalnız ayaqları altında sınan quru çör çöplərin çatırtısı, cığır qırağından qopub aşağı diyirlənən xırdaca daşların cağıltısı eşidilirdi. Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cıbbılı — sif. dan. Çox balaca, bapbalaca, xırdaca, cıqqılı. . . <Hində> bala bala cücələr var, bax belə belə cıbcıbbılı, ətcəbala. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cıbcıbbılı — sif. dan. Çox balaca, bapbalaca, xırdaca, cıqqılı. . . <Hində> bala bala cücələr var, bax belə belə cıbcıbbılı, ətcəbala. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”